Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

hastas C

  • 1 hasta

    hasta ( asta), ae, f. [Sanscr. hastas, hand; cf. Gr. root chad- in chandanô, pre-hendo], a spear (syn.: hastile, dolo, gaesum, sarisa, sparus, lancea, pilum, spiculum, telum, etc.).
    I.
    Lit.
    A.
    Most freq. as a military weapon, a lance, pike, javelin (cf. Becker's Antiq. III. 2, p. 242 sq.):

    nec eminus hastis aut comminus gladiis uteretur,

    Cic. de Sen. 6, 19: dum transit, striderat hasta, Enn. ap. Prisc. p. 817 P. (Ann. v. 365 Vahl.): Hastati spargunt hastas, id. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 287 ib.):

    evelli jussit eam, qua erat transfixus, hastam,

    Cic. Fin. 2, 30, 97:

    amentatus hastas torquebit,

    id. de Or. 1, 57, 242; cf. id. Brut. 78, 271; id. Top. 17, 65:

    hastas vibrare,

    id. de Or. 2, 80, 325:

    jactare,

    id. ib. 2, 78, 316:

    dirigere in aliquem,

    Ov. M. 8, 66:

    contendere,

    to hurl, Verg. A. 10, 521:

    protendere aut colligere,

    Tac. A. 2, 21 al. —As a symbol of war, sent in making a declaration of the same, Gell. 10, 27, 3; Paul. ex Fest. p. 101 Müll., and thrown into the enemy's territory, Liv 1, 32 fin.; Varr. ap. Serv. Verg. A. 9, 53: pura, i. e. without iron, given to brave soldiers as a mark of distinction, Plin. 7, 28, 29, § 102; Suet. Claud. 28; Inscr. Orell. 3457; cf. Varr. ap. Serv. Verg. A. 6, 760, and Fest. l. l.— As the symbol of legal ownership: festuca uti quasi hastae loco, signo quodam justi dominii, Gai Inst. 4, 16.—
    2.
    Transf., beyond the milit. sphere:

    jacet, diffidit, abjecit hastas,

    i. e. has lost his courage, Cic. Mur. 21, 45.—
    B.
    A spear stuck in the ground at public auctions or where the tribunals of the cenlumviri were held (orig. as a sign of booty gained in battle or of magisterial authority):

    est enim ausus (Sulla) dicere, hasta posita, cum bona in foro venderet et bonorum virorum et locupletium et certe civium praedam se suam vendere,

    Cic. Off. 2, 8, 27; cf.:

    hastam in foro ponere et bona civium voci subicere praeconis,

    id. ib. 2, 23, 83:

    hasta posita pro aede Jovis Statoris, bona voci acerbissimae subjecta praeconis,

    id. Phil. 2, 26, 64:

    quos non illa inflnita hasta satiavit,

    id. ib. 4, 4, 9:

    emptio ab hasta,

    id. Att. 12, 3, 2:

    comitibus eorum sub hasta venditis,

    Liv. 23, 38, 7: municipia Italiae splendidissima sub hasta venierunt, [p. 842] Flor. 3, 21, 27:

    just hastae,

    Tac. A. 13, 28:

    cum censores se jam locationibus abstinerent, convenere ad eos, qui hastae hujus generis assueverant,

    Liv. 24, 18, 10; as a badge of dignity:

    hunc miratur adhuc centum gravis hasta virorum,

    Mart. 7, 63, 7.—Hence, transf., the centumviral court:

    ut centumviralem hastam, quam quaestura functi consuerant cogere, decemviri cogerent,

    Suet. Aug. 36 fin.
    C.
    A little spear with which a bride's hair was parted into locks, Ov. F. 2, 560.—
    D.
    A spear, as a gymnastic weapon, Plaut. Bacch. 1, 1, 38; 3, 3, 24; id. Most. 1, 2, 73.—
    II.
    Transf.
    A.
    Of the form of a comet: jubae effigies mutata in hasta est. Plin. 2, 25, 22, § 90.—
    B.
    I. q. membrum virile, Auct. Priap. 45, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > hasta

  • 2 hasta [1]

    1. hasta, ae, f. ( gotisch gazds, Stachel, ahd. gart, Gerte), die Stange, der Stab, Schaft, I) im allg.: hastae gramineae, s. grāmineus: hastae de vitibus, Thyrsusstäbe, Calp. – II) insbes., der Spieß, A) eig.: 1) zum Werfen, der Wurfspieß, der Speer, Plaut., Cic. u.a.: hastae cuspis, Iustin.: aeratae od. acutae od. praeacutae cuspidis hasta, Ov.: hasta amentata, Cic.: ferrata, Liv.: praelonga, Tac.: pura, s. pūrus: velitaris, Liv.: militaris, Suet.: hastā proiectā, Nep.: infestā hastā, Verg.: hastam lacĕre, Verg.: hastam eminus conicere, Verg.: inter bellatoris equi cava tempora conicere hastam, Verg.: eminus hastis aut comminus gladio uti, Cic.: hastam dextrā vibrare, Curt.: hastas vibrare ante pugnam, Cic.: hastam speciosissime contorquere, Quint.: hastam in latus contorquere, Verg.: amentatas hastas torquere oratoris lacertis viribusque (im Bilde), Cic.: praelongas hastas protendere, Tac.: hastam evellere, Cic., e corpore iacentis evellere, Curt.: extrahere e vulnere hastam, Curt.: alqm hastae cuspide in fronte vulnerare, Iustin.: caput alcis praefixum hastae circumferre, Suet.: hastae insistere, auf einem (liegenden) Speer stehen, Aur. Vict. – sprichw., hastas abicere, wie unser sprichw. »die Flinte ins Korn werfen« = den Mut verlieren, Cic. Mur. 45. – 2) zu anderem Gebrauche: a) bei öffentl. Versteigerungen u. Verpachtungen aufgesteckt, zur Bezeichnung des Orts u. der öffentlichen, obrigkeitlichen Gewalt, h. venditionis, Cic.: hasta infinita, endlose Versteigerung, Cic.: hastam pro aede Iovis Statoris ponere (ausstecken), Cic.: sub hasta vendere, Liv., od. hastae subicere, Suet., subhastieren, d.i. öffentlich versteigern: ad hastam publicam accedere, öffentliche Versteigerung von Staatsgefällen, Nep.: ebenso ad hastam suam (= censorum) accedere, Liv.: emere ab hasta, s. emo: emptio ab hasta, Cic.: ius hastae, Versteigerungsrecht, Tac. – b) beim Gericht der centumviri aufgesteckt, Mart. 7, 62, 7: dah. hastam centumviralem cogere, ein Zentumviralgericht einberufen, Suet. Aug. 36. – c) zur Schmückung der Haare der Bräute, indem man damit die Haare voneinander teilte, Ov. fast. 2, 560. – d) statt des Zepters, da die Könige ebenfalls Spieße statt der Zepter trugen, Iustin. 43, 3. § 3. – B) übtr. = das männliche Glied, Priap. 45, 1. – / Schreibung asta (wegen der Ableitung von asto), Varro LL. 5, 115. – Corp. inscr. Lat. 10, 135 ist. hastis puris duodus (st. duabus) Versehen des Steinmetzen.

    lateinisch-deutsches > hasta [1]

  • 3 hasta

    1. hasta, ae, f. ( gotisch gazds, Stachel, ahd. gart, Gerte), die Stange, der Stab, Schaft, I) im allg.: hastae gramineae, s. gramineus: hastae de vitibus, Thyrsusstäbe, Calp. – II) insbes., der Spieß, A) eig.: 1) zum Werfen, der Wurfspieß, der Speer, Plaut., Cic. u.a.: hastae cuspis, Iustin.: aeratae od. acutae od. praeacutae cuspidis hasta, Ov.: hasta amentata, Cic.: ferrata, Liv.: praelonga, Tac.: pura, s. purus: velitaris, Liv.: militaris, Suet.: hastā proiectā, Nep.: infestā hastā, Verg.: hastam lacĕre, Verg.: hastam eminus conicere, Verg.: inter bellatoris equi cava tempora conicere hastam, Verg.: eminus hastis aut comminus gladio uti, Cic.: hastam dextrā vibrare, Curt.: hastas vibrare ante pugnam, Cic.: hastam speciosissime contorquere, Quint.: hastam in latus contorquere, Verg.: amentatas hastas torquere oratoris lacertis viribusque (im Bilde), Cic.: praelongas hastas protendere, Tac.: hastam evellere, Cic., e corpore iacentis evellere, Curt.: extrahere e vulnere hastam, Curt.: alqm hastae cuspide in fronte vulnerare, Iustin.: caput alcis praefixum hastae circumferre, Suet.: hastae insistere, auf einem (liegenden) Speer stehen, Aur. Vict. – sprichw., hastas abicere, wie unser sprichw. »die Flinte ins Korn werfen« = den Mut verlieren, Cic. Mur. 45. – 2) zu anderem Gebrauche: a) bei öffentl. Versteigerungen u. Verpachtungen aufgesteckt, zur
    ————
    Bezeichnung des Orts u. der öffentlichen, obrigkeitlichen Gewalt, h. venditionis, Cic.: hasta infinita, endlose Versteigerung, Cic.: hastam pro aede Iovis Statoris ponere (ausstecken), Cic.: sub hasta vendere, Liv., od. hastae subicere, Suet., subhastieren, d.i. öffentlich versteigern: ad hastam publicam accedere, öffentliche Versteigerung von Staatsgefällen, Nep.: ebenso ad hastam suam (= censorum) accedere, Liv.: emere ab hasta, s. emo: emptio ab hasta, Cic.: ius hastae, Versteigerungsrecht, Tac. – b) beim Gericht der centumviri aufgesteckt, Mart. 7, 62, 7: dah. hastam centumviralem cogere, ein Zentumviralgericht einberufen, Suet. Aug. 36. – c) zur Schmückung der Haare der Bräute, indem man damit die Haare voneinander teilte, Ov. fast. 2, 560. – d) statt des Zepters, da die Könige ebenfalls Spieße statt der Zepter trugen, Iustin. 43, 3. § 3. – B) übtr. = das männliche Glied, Priap. 45, 1. – Schreibung asta (wegen der Ableitung von asto), Varro LL. 5, 115. – Corp. inscr. Lat. 10, 135 ist. hastis puris duodus (st. duabus) Versehen des Steinmetzen.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > hasta

  • 4 conicio

    con-icio (cō-icio), iēcī, iectum, ere (con u. iacio), I) im engern Sinne, hinwerfen, hineinwerfen, hinaufwerfen, daraufwerfen, daranwerfen, deutsch oft bl. werfen, 1) eig.: a) übh.: arma lecta in acervum, Liv.: sarcinas utrimque in acervum, Liv.: sarcinas in unum, in medium, Liv., u. in medio, Liv. (s. Drak. Liv. 10, 36, 1). – vasa fictilia in naves, Nep.: magnam vim lignorum ardentem in flumen, Liv.: serpentes vivas in vasa fictilia, Nep. – pallium od. palliolum in collum, auf (um) die Schulter werfen, Plaut.: alqm in ignem, Plaut.: alqm vivum in flammam, Auct. b. Afr.: interfectum in plaustrum, Cic.: sortes in hydriam, im Zshg. bl. conicere sortes (Ggstz. educere), Cic.: ebenso c. alcis nomen in urnam, Sen.: u. nomina in urnam, Liv. u. Plin. ep.: dah. alqm in sortem od. alcis sortem, jmd. losen lassen (zB. die Prätoren über die Provinzen, die Tribus über die Abstimmung usw.), Cic. – ignem in obiectam saepem, Liv. (vgl. im Bilde, cum in me flamma illorum temporum coniciebatur, Cic.): aggerem in munitionem, Caes. – purpureas vestes super (oben darauf), Verg. – u. (poet.) m. Dat., igni galeas, Verg.: vincula collo, Ov. – im Zshg. ohne Ang. wohin? Quinti fratris domus inflammata iussu Clodii coniectis ignibus, Cic.: ligna celeriter exstruunt fascesque virgultorum coniciunt, Liv.: quae (tecta) coniectis celeriter stramentis tentoriorum integendorum gratiā erant inaedificata, Hirt. b. G. – b) Geschosse usw. nach einem Punkte hinwerfen, auf einen Ggstd. einwerfen, deutsch oft bl. werfen, schleudern, schießen, tela, lapides telaque in nostros, Caes.: iacula plurima in equos virosque, Liv.: eminus hastam od. hastas, Verg.: tela undique in unum hostem, Liv.: milia sagittarum circiter XXX in castellum, Caes.: tela intra vallum, Caes.: ex tumulo od. e loco superiore tela in nostros, Caes.: iaculum inter ilia, Ov. – u. bl. venabula manibus, Ov.: telum sine ictu, Verg.: tela, Caes.: iaculum, sagittam, Verg.: hastas, Val. Flacc. – u. im Bilde, petitiones ita, ut vitari non possint, Cic.

    2) übtr.: a) im allg., wohin werfen, schleudern, deutsch auch gegen jmd. od. etw. richten, auf einen Ggstd. hinlenken, c. oculos in alqm, Cic.: coniectis in eum omnium oculis, Tac.: coniectis oculis, mit auf ihn gehefteten Blicken, Cic. – bes. Worte, eine Beschuldigung u. dgl., in disputando vocem, hinschleudern, Cael. in Cic. ep.: orationem tam improbam in alqm, Cic.: maledicta in alcis vitam, Cic.: haec omnia crimina in alcis nimiam diligentiam, wälzen, Cic.: in unum vigilem culpam, Liv. – u. (poet.) mit Dat., querelas absenti, Tibull. – b) prägn., kombinierend gleichs. etw. treffen, ermitteln, abnehmen, vermuten, mutmaßlich schließen, erraten, α) übh.: tu conicito cetera, quid ego ex hac inopia nunc capiam etc., Ter.: ex quo omnes coniecerant eum regnum ei commisisse quoad etc., Nep.: num igitur aut haruspex aut augur aut vates quis aut somnians melius coniecerit, e morbo aegrotum evasurum, quam medicus? Cic.: num igitur aut quae tempestas impendeat, vates melius coniciet, quam gubernator: aut morbi naturam acutius, quam medicus? Cic.: c. callidissime de futuris (Ggstz. iudicare verissime de instantibus), Nep.: de matre savianda ex oraculo acute arguteque, Cic. – annos sexaginta natus es aut plus eo, ut conicio, Ter. – bene qui coniciet, vatem hunc perhibebo optimum (als Übstzg. von μάντις γ' ἄριστος, ὅστις εἰκάζει καλῶς, Eurip.), Cic. poët. – Partic. Perf. subst., belle coniecta, nette Vermutungen, Cic.: male coniecta maleque interpretata, ungeschickte V. u. ungeschickte Auslegungen, Cic. – β) mutmaßlich auslegen, deuten, alci somnium, Plaut.: o praeclare coniectum a vulgo in illam provinciam omen communis famae atque sermonis! Cic.

    II) im weitern Sinne, 1) eig.: a) = sich wohin begeben machen od. lassen, wohin werfen, treiben, stecken, wohin nehmen, wohin bringen, wohin flüchten u. dgl., etesia flabra aquilonum nubila coniciunt in eas tunc omnia partes, Lucr.: cum haec navis invitis nautis vi tempestatis in portum coniecta sit, Cic.: u. (im Bilde) id sub legis superbissimae vincula conicitis, Liv. – bes. leb. Wesen, alqm in medium, jmd. (beim Gehen) in die Mitte nehmen (v. zweien), Cic.: novercam in alteram navem, Sen. rhet.: mulieres in eum locum, quo etc., Caes.: auxilia in mediam aciem, Caes.: exercitum in angustias, Curt.: hostes in fugam, Caes. – und zur Strafe, alqm in eculeum, Cic.: alqm in carcerem, Cic.: alqm in carcerem ob crimen peculatus, Iustin.: alqm in carcerem, quod (weil er) etc., Suet.: alqm in vincula, Cic.: alqm in custodiam, Nep.: alqm in lautumias, Cic.: servos in arcas (Zellengefängnisse), Cic. – u. so auch se conic. = sich wohin werfen, sich stürzen, sich begeben, sich flüchten u. dgl., se intro, Ter.: se in pedes, Ter.: se in paludem, Liv.: se in portum (von Delphinen), Cic.: se in castra alcis, Cic.: se in scalas tabernae librariae, Cic.: u. (im Bilde) se in mirificam latebram (beim Disputieren), Cic.: se in signa manipulosque, Caes.: u. se in fugam, Cic. – b) vermittelst der Hand usw. wohin treiben, stoßen, stecken, einbringen, eingießen, aufgießen, beilegen, α) übh.: digitos pollices linteolis involutos in os aegri, Cels.: his (digitis) deinde coniectis, Cels. – filum in acum, einfädeln, Cels.: linamentum ardens in aeneam cucurbitulam, Cels.: acum in ignem, Cels.: medicamentum in calamum scriptorium, Cels.: super eminentem carnem exedentia medicamenta, Cels.: laureum oleum coniecisse (verst. in aurem) abunde est, Cels. -libellum in epistulam, dem Br. beilegen, in den Br. einschließen, Cic.: u. so fasciculus, quo (in das) illam (epistulam) conieceram, Cic. – m. Dat., lupinum frutectoso solo, Plin.: cinerem dentibus exesis, Plin. – selten leb. Wesen, alqm in culleum, Cic. – β) insbes., eine Waffe wohin stoßen, gladium in adversum os, Caes.: cultros in guttura velleris atri, Ov.: u. bl. cultros, Ov.: im Passiv m. in u. Abl., coniectum in gutture ferrum, Ov. met. 3, 90.

    2) übtr.: a) wohin werfen, stecken, bringen = versetzen, teils in eine Zeit, naves coniectae in noctem, in die Nacht hinein verspätete, Caes.: se in noctem, sich in die N. hineinwerfen (= unter dem Schutze der N. eilig abreisen), Cic.: proelium in noctem, hineinziehen, Auct. b. Afr.: u. alqm in breve tempus, auf eine kurze Z. beschränken, Ter.: haec tempora, in quae testis crimen conicit, verlegt, Liv. – teils in eine gewisse Abteilung, forensem turbam in quattuor tribus, Liv.: in unam tribum omnes, qui etc., Liv.: nulli conicientur in ullum ordinem (iudicum), nulli eximentur, Cic. – teils (durch Verwandlung) in eine Gestalt, animus domicilia mutet ad alias animalium formas coniectus, immer wieder in andere Tiergestalten gesteckt, versetzt, Sen. ep. 88, 34 H. – teils in einen äußern oder innern Zustand u. dgl., alqm ex tranquillissima re in nuptias, ins Ehejoch stecken, Ter.: alqm ex occultis insidiis ad apertum latrocinium, nötigen, Cic.: rem publicam in perturbationes, Cic.: alqm in laetitiam frustra, Ter.: animos in terrorem, Auct. b. Afr.: hostes in terrorem ac tumultum, Liv. – se in turbam, Cic.: in quod me malum conieci? habe ich mich gestürzt? Ter.: c. se mente ac voluntate in versum, sich auf die Dichtkunst werfen, Cic. – b) verwendend, verschwendend Geld in etw. stecken, tantam pecuniam in propylaea, Cic.: HS milies in culinam, Sen. – c) schriftlich einfügend wohin bringen, wo anbringen, wohin aufnehmen, legem in decimam tabulam, Cic.: plura in eandem epistulam, Cic.: haec verba in interdictum, Cic. – d) mündlich anbringen, vorbringen, verhandeln, causam in comitio aut in foro ante meridiem, Vet. lex b. Cornif. rhet. 2, 20: causam ad alqm, Afran. com. 216: verba inter se acrius, Afran. com. 309: is cum filio coiecerat nescio quid de ratiuncula, Afran. com. 190 sq. – Archaist. coniexit = coniecerit, Plaut. trin. 722.

    lateinisch-deutsches > conicio

  • 5 hasta

    hasta, ae, f. [st2]1 [-] bois de lance, hampe de javelot. [st2]2 [-] lance, pique, javeline, javelot, trait, dard. [st2]3 [-] encan, vente publique (annoncée par une pique enfoncée en terre). [st2]4 [-] thyrse. [st2]5 [-] sceptre. [st2]6 [-] baguette (du centumvir). [st2]7 [-] sorte de comète.    - hastam ponere: planter la pique (pour annoncer une vente), annoncer une vente aux enchères.    - sub hasta vendere, Liv. 23, 38, 7: vendre aux enchères.    - ad hastam publicam numquam accessit, Nep. Att. 6, 3: jamais il ne vint à une vente aux enchères.    - abjecit hastas, Cic. Mur. 21.45: il a quitté la partie (il a perdu courage, il a jeté le manche après la cognée).    - pura hasta, Plin. 7, 28, 29, § 102: javelot sans fer (pour récompenser les soldats)    - hastae hujus generis assueverant, Liv. 24, 18, 10: ils prenaient part d'habitude à ce genre de vente.    - jus hastae adversus inopes inclementer agere, Tac. A. 13, 28: exercer durement le droit de saisie contre les pauvres.    - hasta (pampinea): thyrse.
    * * *
    hasta, ae, f. [st2]1 [-] bois de lance, hampe de javelot. [st2]2 [-] lance, pique, javeline, javelot, trait, dard. [st2]3 [-] encan, vente publique (annoncée par une pique enfoncée en terre). [st2]4 [-] thyrse. [st2]5 [-] sceptre. [st2]6 [-] baguette (du centumvir). [st2]7 [-] sorte de comète.    - hastam ponere: planter la pique (pour annoncer une vente), annoncer une vente aux enchères.    - sub hasta vendere, Liv. 23, 38, 7: vendre aux enchères.    - ad hastam publicam numquam accessit, Nep. Att. 6, 3: jamais il ne vint à une vente aux enchères.    - abjecit hastas, Cic. Mur. 21.45: il a quitté la partie (il a perdu courage, il a jeté le manche après la cognée).    - pura hasta, Plin. 7, 28, 29, § 102: javelot sans fer (pour récompenser les soldats)    - hastae hujus generis assueverant, Liv. 24, 18, 10: ils prenaient part d'habitude à ce genre de vente.    - jus hastae adversus inopes inclementer agere, Tac. A. 13, 28: exercer durement le droit de saisie contre les pauvres.    - hasta (pampinea): thyrse.
    * * *
        Hasta, huius hastae. Plaut. Lance, Picque, ou Javeline.
    \
        Hastam abiicere. Cic. Quicter la bataille.
    \
        Hastae ea quae publice venundabant, subiiciebant veteres. Cic. Une lance Romaine, laquelle estoit plantee et fichee en la place publique, quand on vendoit quelque chose par criees ou decret, ou que l'on faisoit quelque location publique.
    \
        Subire sub hasta. Plaut. Estre vendu au plus offrant et dernier encherisseur, ou par decret, Estre subhasté.
    \
        Hasta, pro ipsa venditione bonorum. Cic. Subhastation.
    \
        Hasta Pompeii. Cic. La subhastation ou vente publique des biens de Pompee.
    \
        Hasta Caesaris. Cic. La vente publique faicte par le commandement et decret de Cesar.
    \
        Summouere aliquem ab hasta. Liu. Ne le recevoir point à mettre à pris, ou à mettre enchere.

    Dictionarium latinogallicum > hasta

  • 6 hastatus

    hastātus, a, um armé d'un javelot, armé d'une lance.    - ordo hastatus: compagnie de hastats.    - primus hastatus (ordo): première compagnie de hastats.    - hastati spargunt hastas, Enn. ap. Macr. 6, 1: les hastats font pleuvoir les javelots.    - hastatus, i, m. Flor. Cic.: le premier hastat (commandant deux centuries).
    * * *
    hastātus, a, um armé d'un javelot, armé d'une lance.    - ordo hastatus: compagnie de hastats.    - primus hastatus (ordo): première compagnie de hastats.    - hastati spargunt hastas, Enn. ap. Macr. 6, 1: les hastats font pleuvoir les javelots.    - hastatus, i, m. Flor. Cic.: le premier hastat (commandant deux centuries).
    * * *
        Hastatus, pen. prod. Adiectiuum. Hastati. Varro. Ceulx qui estoyent les premiers en l'armee combatants avec picques ou lances, Picquiers, Embastonnez de picques.
    \
        Acies hastata. Tacit. Picquiers.

    Dictionarium latinogallicum > hastatus

  • 7 incutio

    incŭtĭo, ĕre, cussi, cussum [in + quatio] - tr. - [st1]1 [-] heurter contre, appliquer en frappant.    - incutere scipionem in caput, Liv. 5, 41, 9: asséner un coup de bâton sur la tête de qqn.    - incutere pedem terrae, Quint. 2, 12, 10: frapper son pied contre la terre.    - alicui colaphum incutere, Juv. 9, 5: appliquer à qqn un soufflet.    - incussi articuli, Plin. 30, 78: membres contusionnés.    - plur. n. incussa, Plin. 29, 33: parties contusionnées, contusions. [st1]2 [-] lancer contre.    - incutere hastas, tela, saxa Tac. An. 13, 39 ; H. 3, 31, lancer des javelots, des traits, des pierres.    - imber grandinem incutiens, Curt. 8, 4, 5: pluie mêlée de grêle. [st1]3 [-] fig. envoyer, inspirer, susciter.    - alicui terrorem incutere, Cic Tim. 37: inspirer de la terreur à qqn.    - timor incutitur, Cic. de Or. 2, 209: on inspire de la frayeur.    - animo religionem incutere, Liv. 22, 42, 9: jeter dans l'âme une crainte religieuse.    - alicui negoti aliquid incutere, Hor. S. 2, 1, 80: susciter à qqn qq embarras.    - alicui nuntium incutere, Liv. 2, 8, 7: apporter brusquement une nouvelle à qqn.
    * * *
    incŭtĭo, ĕre, cussi, cussum [in + quatio] - tr. - [st1]1 [-] heurter contre, appliquer en frappant.    - incutere scipionem in caput, Liv. 5, 41, 9: asséner un coup de bâton sur la tête de qqn.    - incutere pedem terrae, Quint. 2, 12, 10: frapper son pied contre la terre.    - alicui colaphum incutere, Juv. 9, 5: appliquer à qqn un soufflet.    - incussi articuli, Plin. 30, 78: membres contusionnés.    - plur. n. incussa, Plin. 29, 33: parties contusionnées, contusions. [st1]2 [-] lancer contre.    - incutere hastas, tela, saxa Tac. An. 13, 39 ; H. 3, 31, lancer des javelots, des traits, des pierres.    - imber grandinem incutiens, Curt. 8, 4, 5: pluie mêlée de grêle. [st1]3 [-] fig. envoyer, inspirer, susciter.    - alicui terrorem incutere, Cic Tim. 37: inspirer de la terreur à qqn.    - timor incutitur, Cic. de Or. 2, 209: on inspire de la frayeur.    - animo religionem incutere, Liv. 22, 42, 9: jeter dans l'âme une crainte religieuse.    - alicui negoti aliquid incutere, Hor. S. 2, 1, 80: susciter à qqn qq embarras.    - alicui nuntium incutere, Liv. 2, 8, 7: apporter brusquement une nouvelle à qqn.
    * * *
        Incutere scipionem eburneum in caput alterius. Liu. Le frapper d'un baston sur la teste.
    \
        Incutere pedem terrae. Quintil. Frapper la terre du pied.
    \
        Incutere colaphum. Iuuen. Bailler un soufflet.
    \
        Incutere pollicem limini. Plin. Heurter.
    \
        Incutere ad inanimata transfertur: vt Incutere errorem. Cic. Mettre en erreur et fantasie, Faire resver.
    \
        Desyderium vrbis incutere alicui. Horat. Luy faire regretter la ville, et qu'il desire d'y retourner.
    \
        Metum incutere. Liu. Faire paour.
    \
        Morbum incutere. Plaut. Faire malade.
    \
        Negotii aliquid incutere alicui. Horat. Luy faire quelque fascherie, ou donner des affaires.
    \
        Nuntium alicui incutere. Liu. Luy annoncer hastivement quelques nouvelles.
    \
        Pigritiam incutere. Liu. Rendre paresseux.
    \
        Religionem incutere. Liu. Mettre en scrupule de conscience.
    \
        Vim ventis incutere. Virgil. Bailler force.

    Dictionarium latinogallicum > incutio

  • 8 intexo

    intexo, ĕre, texŭi, textum - tr. - [st1]1 [-] tisser dans, entrelacer, entremêler, mêler.    - intexere purpureas notas filis albis, Ov. M. 6, 577: entrelacer dans les fils blancs des marques (lettres) de pourpre.    - intexere diversos colores picturae, Plin. 8, 196: mêler à la peinture des couleurs diverses.    - viminibus intextis, Caes. BG. 2, 33, 2: avec des branches tressées.    - arteriae, venae toto corpore intextae, Cic. Nat. 2, 138: artères, veines entrelacées à travers tout le corps.    - laeta tristibus intexere, Cic. Part. 4, 12: entremêler le ton de la gaieté et celui de la tristesse.    - intexere vitibus ulmos, Virg. G. 2, 221: marier la vigne à l'ormeau. [st1]2 [-] fig. insérer dans; mêler.    - Varronem nusquam possum intexere, Cic. Att 13, 12, 3, je ne puis incorporer Varron dans aucun ouvrage [le mettre comme interlocuteur].    - intexere aliquid in causa, Cic. de Or. 2, 68: faire entrer qqch dans une plaidoirie.    - intexere parva magnis, Cic. Part. 12: mêler le petit au grand.    - facta chartis intexere, Tibul. 3, 1, 5: écrire les exploits. [st1]3 [-] entrelacer de, entremêler de, broder, brocher.    - palla purpurea coloribus variis intexta, Her. 4, 60, manteau de pourpre brodé de couleurs diverses.    - intexere hastas foliis, Virg. B. 5, 31: envelopper les thyrses de feuillage.    - canis frondes intexere filis, Ov. M. 15, 372: enlacer les feuilles de fils blancs (en parl. des chenilles). [st1]4 [-] faire en entrelaçant.    - ex lino nidum intexere, Plin. 10, 96: faire son nid avec du lin entrelacé.    - tribus intextum tauris opus, Virg. En. 10, 785: oeuvre formée de trois cuirs entrelacés.
    * * *
    intexo, ĕre, texŭi, textum - tr. - [st1]1 [-] tisser dans, entrelacer, entremêler, mêler.    - intexere purpureas notas filis albis, Ov. M. 6, 577: entrelacer dans les fils blancs des marques (lettres) de pourpre.    - intexere diversos colores picturae, Plin. 8, 196: mêler à la peinture des couleurs diverses.    - viminibus intextis, Caes. BG. 2, 33, 2: avec des branches tressées.    - arteriae, venae toto corpore intextae, Cic. Nat. 2, 138: artères, veines entrelacées à travers tout le corps.    - laeta tristibus intexere, Cic. Part. 4, 12: entremêler le ton de la gaieté et celui de la tristesse.    - intexere vitibus ulmos, Virg. G. 2, 221: marier la vigne à l'ormeau. [st1]2 [-] fig. insérer dans; mêler.    - Varronem nusquam possum intexere, Cic. Att 13, 12, 3, je ne puis incorporer Varron dans aucun ouvrage [le mettre comme interlocuteur].    - intexere aliquid in causa, Cic. de Or. 2, 68: faire entrer qqch dans une plaidoirie.    - intexere parva magnis, Cic. Part. 12: mêler le petit au grand.    - facta chartis intexere, Tibul. 3, 1, 5: écrire les exploits. [st1]3 [-] entrelacer de, entremêler de, broder, brocher.    - palla purpurea coloribus variis intexta, Her. 4, 60, manteau de pourpre brodé de couleurs diverses.    - intexere hastas foliis, Virg. B. 5, 31: envelopper les thyrses de feuillage.    - canis frondes intexere filis, Ov. M. 15, 372: enlacer les feuilles de fils blancs (en parl. des chenilles). [st1]4 [-] faire en entrelaçant.    - ex lino nidum intexere, Plin. 10, 96: faire son nid avec du lin entrelacé.    - tribus intextum tauris opus, Virg. En. 10, 785: oeuvre formée de trois cuirs entrelacés.
    * * *
        Intexo, intexis, intexui, intextum, intexere. Virg. Tistre dedens ou avec, C'est aussi entrelacer ou conjoindre.
    \
        Intexere literas vestibus. Plin. Brocher.
    \
        Venae et arteriae crebrae toto corpore intextae. Cic. Entrelacees et pliees l'une parmi l'autre.
    \
        Intexere aliquem. Cic. Faire parler aucun en un dialogue avec d'autres.

    Dictionarium latinogallicum > intexo

  • 9 conicio

    con-icio (cō-icio), iēcī, iectum, ere (con u. iacio), I) im engern Sinne, hinwerfen, hineinwerfen, hinaufwerfen, daraufwerfen, daranwerfen, deutsch oft bl. werfen, 1) eig.: a) übh.: arma lecta in acervum, Liv.: sarcinas utrimque in acervum, Liv.: sarcinas in unum, in medium, Liv., u. in medio, Liv. (s. Drak. Liv. 10, 36, 1). – vasa fictilia in naves, Nep.: magnam vim lignorum ardentem in flumen, Liv.: serpentes vivas in vasa fictilia, Nep. – pallium od. palliolum in collum, auf (um) die Schulter werfen, Plaut.: alqm in ignem, Plaut.: alqm vivum in flammam, Auct. b. Afr.: interfectum in plaustrum, Cic.: sortes in hydriam, im Zshg. bl. conicere sortes (Ggstz. educere), Cic.: ebenso c. alcis nomen in urnam, Sen.: u. nomina in urnam, Liv. u. Plin. ep.: dah. alqm in sortem od. alcis sortem, jmd. losen lassen (zB. die Prätoren über die Provinzen, die Tribus über die Abstimmung usw.), Cic. – ignem in obiectam saepem, Liv. (vgl. im Bilde, cum in me flamma illorum temporum coniciebatur, Cic.): aggerem in munitionem, Caes. – purpureas vestes super (oben darauf), Verg. – u. (poet.) m. Dat., igni galeas, Verg.: vincula collo, Ov. – im Zshg. ohne Ang. wohin? Quinti fratris domus inflammata iussu Clodii coniectis ignibus, Cic.: ligna celeriter exstruunt fascesque virgultorum coniciunt, Liv.: quae (tecta) coniectis celeriter stramentis tentoriorum integendorum
    ————
    gratiā erant inaedificata, Hirt. b. G. – b) Geschosse usw. nach einem Punkte hinwerfen, auf einen Ggstd. einwerfen, deutsch oft bl. werfen, schleudern, schießen, tela, lapides telaque in nostros, Caes.: iacula plurima in equos virosque, Liv.: eminus hastam od. hastas, Verg.: tela undique in unum hostem, Liv.: milia sagittarum circiter XXX in castellum, Caes.: tela intra vallum, Caes.: ex tumulo od. e loco superiore tela in nostros, Caes.: iaculum inter ilia, Ov. – u. bl. venabula manibus, Ov.: telum sine ictu, Verg.: tela, Caes.: iaculum, sagittam, Verg.: hastas, Val. Flacc. – u. im Bilde, petitiones ita, ut vitari non possint, Cic.
    2) übtr.: a) im allg., wohin werfen, schleudern, deutsch auch gegen jmd. od. etw. richten, auf einen Ggstd. hinlenken, c. oculos in alqm, Cic.: coniectis in eum omnium oculis, Tac.: coniectis oculis, mit auf ihn gehefteten Blicken, Cic. – bes. Worte, eine Beschuldigung u. dgl., in disputando vocem, hinschleudern, Cael. in Cic. ep.: orationem tam improbam in alqm, Cic.: maledicta in alcis vitam, Cic.: haec omnia crimina in alcis nimiam diligentiam, wälzen, Cic.: in unum vigilem culpam, Liv. – u. (poet.) mit Dat., querelas absenti, Tibull. – b) prägn., kombinierend gleichs. etw. treffen, ermitteln, abnehmen, vermuten, mutmaßlich schließen, erraten, α) übh.: tu conicito cetera, quid ego ex hac inopia nunc capiam etc.,
    ————
    Ter.: ex quo omnes coniecerant eum regnum ei commisisse quoad etc., Nep.: num igitur aut haruspex aut augur aut vates quis aut somnians melius coniecerit, e morbo aegrotum evasurum, quam medicus? Cic.: num igitur aut quae tempestas impendeat, vates melius coniciet, quam gubernator: aut morbi naturam acutius, quam medicus? Cic.: c. callidissime de futuris (Ggstz. iudicare verissime de instantibus), Nep.: de matre savianda ex oraculo acute arguteque, Cic. – annos sexaginta natus es aut plus eo, ut conicio, Ter. – bene qui coniciet, vatem hunc perhibebo optimum (als Übstzg. von μάντις γ' ἄριστος, ὅστις εἰκάζει καλῶς, Eurip.), Cic. poët. – Partic. Perf. subst., belle coniecta, nette Vermutungen, Cic.: male coniecta maleque interpretata, ungeschickte V. u. ungeschickte Auslegungen, Cic. – β) mutmaßlich auslegen, deuten, alci somnium, Plaut.: o praeclare coniectum a vulgo in illam provinciam omen communis famae atque sermonis! Cic.
    II) im weitern Sinne, 1) eig.: a) = sich wohin begeben machen od. lassen, wohin werfen, treiben, stecken, wohin nehmen, wohin bringen, wohin flüchten u. dgl., etesia flabra aquilonum nubila coniciunt in eas tunc omnia partes, Lucr.: cum haec navis invitis nautis vi tempestatis in portum coniecta sit, Cic.: u. (im Bilde) id sub legis superbissimae vincula conicitis, Liv. – bes. leb. Wesen, alqm in medium, jmd.
    ————
    (beim Gehen) in die Mitte nehmen (v. zweien), Cic.: novercam in alteram navem, Sen. rhet.: mulieres in eum locum, quo etc., Caes.: auxilia in mediam aciem, Caes.: exercitum in angustias, Curt.: hostes in fugam, Caes. – und zur Strafe, alqm in eculeum, Cic.: alqm in carcerem, Cic.: alqm in carcerem ob crimen peculatus, Iustin.: alqm in carcerem, quod (weil er) etc., Suet.: alqm in vincula, Cic.: alqm in custodiam, Nep.: alqm in lautumias, Cic.: servos in arcas (Zellengefängnisse), Cic. – u. so auch se conic. = sich wohin werfen, sich stürzen, sich begeben, sich flüchten u. dgl., se intro, Ter.: se in pedes, Ter.: se in paludem, Liv.: se in portum (von Delphinen), Cic.: se in castra alcis, Cic.: se in scalas tabernae librariae, Cic.: u. (im Bilde) se in mirificam latebram (beim Disputieren), Cic.: se in signa manipulosque, Caes.: u. se in fugam, Cic. – b) vermittelst der Hand usw. wohin treiben, stoßen, stecken, einbringen, eingießen, aufgießen, beilegen, α) übh.: digitos pollices linteolis involutos in os aegri, Cels.: his (digitis) deinde coniectis, Cels. – filum in acum, einfädeln, Cels.: linamentum ardens in aeneam cucurbitulam, Cels.: acum in ignem, Cels.: medicamentum in calamum scriptorium, Cels.: super eminentem carnem exedentia medicamenta, Cels.: laureum oleum coniecisse (verst. in aurem) abunde est, Cels. -libellum in epistulam, dem Br. beilegen, in den Br. einschließen, Cic.: u. so fasciculus,
    ————
    quo (in das) illam (epistulam) conieceram, Cic. – m. Dat., lupinum frutectoso solo, Plin.: cinerem dentibus exesis, Plin. – selten leb. Wesen, alqm in culleum, Cic. – β) insbes., eine Waffe wohin stoßen, gladium in adversum os, Caes.: cultros in guttura velleris atri, Ov.: u. bl. cultros, Ov.: im Passiv m. in u. Abl., coniectum in gutture ferrum, Ov. met. 3, 90.
    2) übtr.: a) wohin werfen, stecken, bringen = versetzen, teils in eine Zeit, naves coniectae in noctem, in die Nacht hinein verspätete, Caes.: se in noctem, sich in die N. hineinwerfen (= unter dem Schutze der N. eilig abreisen), Cic.: proelium in noctem, hineinziehen, Auct. b. Afr.: u. alqm in breve tempus, auf eine kurze Z. beschränken, Ter.: haec tempora, in quae testis crimen conicit, verlegt, Liv. – teils in eine gewisse Abteilung, forensem turbam in quattuor tribus, Liv.: in unam tribum omnes, qui etc., Liv.: nulli conicientur in ullum ordinem (iudicum), nulli eximentur, Cic. – teils (durch Verwandlung) in eine Gestalt, animus domicilia mutet ad alias animalium formas coniectus, immer wieder in andere Tiergestalten gesteckt, versetzt, Sen. ep. 88, 34 H. – teils in einen äußern oder innern Zustand u. dgl., alqm ex tranquillissima re in nuptias, ins Ehejoch stecken, Ter.: alqm ex occultis insidiis ad apertum latrocinium, nötigen, Cic.: rem publicam in perturbationes, Cic.: alqm in laetitiam frustra, Ter.: animos in terrorem, Auct. b.
    ————
    Afr.: hostes in terrorem ac tumultum, Liv. – se in turbam, Cic.: in quod me malum conieci? habe ich mich gestürzt? Ter.: c. se mente ac voluntate in versum, sich auf die Dichtkunst werfen, Cic. – b) verwendend, verschwendend Geld in etw. stecken, tantam pecuniam in propylaea, Cic.: HS milies in culinam, Sen. – c) schriftlich einfügend wohin bringen, wo anbringen, wohin aufnehmen, legem in decimam tabulam, Cic.: plura in eandem epistulam, Cic.: haec verba in interdictum, Cic. – d) mündlich anbringen, vorbringen, verhandeln, causam in comitio aut in foro ante meridiem, Vet. lex b. Cornif. rhet. 2, 20: causam ad alqm, Afran. com. 216: verba inter se acrius, Afran. com. 309: is cum filio coiecerat nescio quid de ratiuncula, Afran. com. 190 sq. – Archaist. coniexit = coniecerit, Plaut. trin. 722.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conicio

  • 10 hasta

        hasta ae, f    [1 HAS-], a staff, rod, pole: gramineae, reeds of bamboo: foliis intexere hastas, the thyrsus, V.: foliis praesuta, O.: pura, i. e. without a head, V.— A spear, lance, pike, javelin: eminus hastis uti: evelli iussit hastam: iactare: contendere, to hurl, V.: versā iuvencum Terga fatigamus hastā, i. e. use as a goad, V.: hastam in fines emittere (as a declaration of war), L.— A spear set up as the sign of a public auction (orig. of booty taken in war): praedae partem sub hastā vendidit, L.: hastā positā, cum bona venderet hastā positā pro aede: emptio ab hastā: comiti bus sub hastā venditis, L.: qui hastae huius gene ris adsueverant, i. e. to a public bidding for con tracts, L.: ius hastae, of auctions, Ta.— A littl spear (an ornament in the hair): recurva, O.— Fig., plur: abiecit hastas, i. e. lost courage.
    * * *
    spear/lance/javelin; spear stuck in ground for public auction/centumviral court

    Latin-English dictionary > hasta

  • 11 spargo

    1.
    spargo, si, sum, 3 (old inf. spargier, Hor. C. 4, 11, 8), v. a. [Sanscr. root sparç, to touch, sprinkle; M. H. Germ. Sprengen; cf. Gr. speirô], to strew, throw here and there, cast, hurl, or throw about, scatter; to bestrew; to sprinkle, spatter, wet; to bespatter, bedew, moisten, etc. (freq. and class.; syn. sero).
    I.
    Lit., in gen.:

    semen,

    Cic. Rosc. Am. 18, 50:

    semina,

    id. Div. 1, 3, 6; Quint. 1, 3, 5; 2, 9, 3; Ov. M. 5, 647:

    humi, mortalia semina, dentes,

    id. ib. 3, 105:

    per humum, nova semina, dentes,

    id. ib. 4, 573:

    vipereos dentes in agros,

    id. ib. 7, 122:

    nummos populo de Rostris,

    Cic. Phil. 3, 6, 16:

    venena,

    id. Cat. 2, 10, 23:

    nuces,

    Verg. E. 8, 30:

    flores,

    id. A. 6, 884; Hor. Ep. 1, 5, 14:

    rosas,

    id. C. 3, 19, 22:

    frondes,

    id. ib. 3, 18, 14: hastati spargunt hastas, cast or hurl about, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 287 Vahl.): hastas, id. ap. Macr. 6, 4:

    tela,

    Verg. A. 12, 51; Ov. M. 12, 600:

    harenam pedibus,

    Verg. E. 3, 87; id. A. 9, 629 et saep.— Absol.: sagittarius cum funditore utrimque spargunt, hurl, Quadrig. ap. Gell. 9, 1, 1.—
    B.
    Esp., of liquids, to sprinkle, scatter:

    umorem passim toto terrarum in orbi,

    Lucr. 6, 629:

    cruorem,

    id. 2, 195:

    per totam domum aquas,

    Hor. Epod. 5, 26 et saep.—
    II.
    Transf., to bestrew, strew, scatter upon:

    spargite humum foliis,

    bestrew, strew, Verg. E. 5, 40; so,

    virgulta fimo pingui,

    id. G. 2, 347:

    molā caput salsā,

    Hor. S. 2, 3, 200:

    gruem sale multo,

    id. ib. 2, 8, 87:

    (jus) croco,

    id. ib. 2, 4, 68:

    umerum capillis,

    id. C. 3, 20, 14:

    tempora canis,

    Ov. M. 8, 567 al. —
    2.
    To besprinkle, sprinkle, moisten, wet, etc.: saxa spargens tabo, sanie et sanguine atro, sprinkling, wetting, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 107; id. Pis. 19, 43 (Trag. v. 414 Vahl.):

    aras sanguine multo quadrupedum,

    Lucr. 5, 1202:

    aram immolato agno,

    Hor. C. 4, 11, 8:

    ora genasque lacrimis,

    Lucr. 2, 977:

    debitā lacrimā favillam amici,

    Hor. C. 2, 6, 23:

    corpus fluviali lymphā,

    Verg. A. 4, 635:

    proximos umore oris,

    Quint. 11, 3, 56 et saep.:

    anguis aureis maculis sparsus,

    sprinkled over, spotted, flecked, Liv. 41, 21, 13:

    sparsā, non convolutā canitie,

    Plin. 36, 7, 11, § 55:

    capreoli sparsis etiam nunc pellibus albo,

    Verg. E. 2, 41:

    tectum nitidius, aure aut coloribus sparsum,

    covered over, Sen. Ben. 4, 6, 2; cf.:

    priscis sparsa tabellis Livia Porticus,

    Ov. A. A. 1, 71: sparso ore, adunco naso, with a spotty or freckled face, * Ter. Heaut. 5, 5, 18.— Absol.: exi, Dave, Age, sparge: mundum esse hoc vestibulum volo, sprinkle, * Plaut. Fragm. ap. Gell. 18, 12, 4: verrite aedes, spargite, Titin. ap. Charis. p. 183 P. (Com. Rel. p. 130 Rib.):

    qui verrunt, qui spargunt,

    Cic. Par. 5, 2, 37.—
    B.
    To scatter, separate, disperse, divide, spread out (mostly poet. and in post-Aug. prose for the class. dispergere, dissipare):

    omnibus a rebus... Perpetuo fluere ac mitti spargique necesse est Corpora,

    Lucr. 6, 922:

    res sparsas et vage disjectas diligenter eligere,

    Auct. Her. 4, 2, 3:

    (aper) spargit canes,

    Ov. M. 8, 343:

    corpora,

    id. ib. 7, 442:

    sparsus silebo,

    Sen. Herc. Oet. 1394:

    sparsam tempestate classem vidit,

    Liv. 37, 13:

    sparsi per vias speculatores,

    id. 9, 23:

    exercitum spargi per provincias,

    Tac. H. 3, 46 fin.:

    (natura) sparsit haec (cornua) in ramos,

    Plin. 11, 37, 45, § 123:

    fulgentes radios in orbem (gemma),

    id. 37, 10, 67, § 181:

    (Sicoris) Spargitur in sulcos,

    Luc. 4, 142:

    spargas tua prodigus,

    you dissipate, squander, waste, Hor. Ep. 2, 2, 195: stare et spargere sese hastis, scatter, disperse, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 154 Vahl.):

    se in fugam passim spargere, Liv 33, 15, 15: saepe solet scintilla suos se spargere in ignes (shortly before, dissilire and dividi),

    Lucr. 4, 606:

    Rhenus ab septentrione in lacus, ab occidente in amnem Mosam se spargit,

    Plin. 4, 15, 29, § 101:

    magnum ab Argis Alciden,

    to separate, part, Val. Fl. 5, 488:

    sparsis consumptisque fratribus bello intestinae discordiae,

    Just. 27, 3, 1.—
    III.
    Trop.
    A.
    In gen., to distribute, spread abroad, spread, extend:

    animos in corpora humana,

    Cic. Sen. 21, 77:

    omnia spargere ac disseminare,

    id. Arch. 12, 30:

    sparserat Argolicas nomen vaga Fama per urbes Theseos,

    Ov. M. 8, 267:

    genera enim tractamus in species multas sese spargentia,

    Plin. 21, 8, 22, § 45:

    spargit legiones, nova cottidie bello semina ministrat,

    Tac. H. 2, 76:

    vestigia fugae,

    Curt. 5, 13, 18.—
    B.
    In partic.
    1.
    Of speech, to intersperse, interpose, insert a word or words; of a report or rumor, to spread or noise abroad, to circulate, report (so perh. not ante-Aug.;

    syn. dissemino): cum vigilans Quartae esto partis Ulixes Audieris heres: Ergo nunc Dama sodalis Nusquam est? etc.... Sparge subinde,

    break in with, Hor. S. 2, 5, 103; cf.

    ' libris actorum spargere gaudes Argumenta viri,

    Juv. 9, 84; Quint. 8, 3, 53:

    spargere voces In vulgum ambiguas,

    Verg. A. 2, 98:

    suspitiones,

    Quint. 7, 2, 12:

    in parentes crimina,

    id. 9, 2, 80:

    fama spargitur,

    Stat. Th. 9, 33.— Pass. impers., with obj.-clause:

    spargebatur insuper, Albinum insigne regis et Jubae nomen usurpare,

    Tac. H. 2, 58 fin.
    2.
    Pregn., of time:

    satis multum temporis sparsimus,

    wasted, consumed aimlessly, Sen. Ep. 19, 1.—Hence, sparsus, a, um, P. a., spread open or out:

    sparsior racemus,

    Plin. 16, 34, 62, § 146: uberior Nilo, generoso sparsior istro, Ven. Vit. S. Mart. 1, 129.
    2.
    spargo, ĭnis, f. [1. spargo], a sprinkling, spray: salis, Ven. Ep. ad Felic. 3.

    Lewis & Short latin dictionary > spargo

  • 12 circumago

    1. circum-ago, ēgī, āctum, ere
    act.
    1) водить кругом, обводить (suovetaurilibus circumaguntur verres, aries, taurus Vr); проводить вокруг ( aratro sulcum Vr); вращать (circumactus modiolus CC)
    2) обёртывать, обматывать ( fasciam CC)
    3) сгибать дугой, низко наклонять ( totum corpus in adorando PM)
    4) поворачивать, оборачивать (equum L, QC; hastas in hostem L; navem in proram PM)
    circumagetur hic orbis погов. Lэтот круг завершится (т. е. обстоятельства изменятся)
    aliquem in se c. PM — привлечь кого-л. на свою сторону
    vita in contrarium circumacta Sen — жизнь, противоречащая общепринятым нормам
    5) расстраивать, портить (alvum, vesīcam PM)
    2. pass. circumagi
    1) обращаться, вращаться, совершать круговое движение ( hoc atque illo Sen); проходить, миновать ( annus circumagitur L)
    annus, qui solstitiali orbe circumagitur L — год, продолжающийся от одного солнцестояния до другого (т. е. солнечный)
    2) получать (быть отпускаемым на) волю Sen (при этом акте господин символически обводил раба по кругу)
    3) перен. метаться в разные стороны, волноваться (quasi somno turbulento circumactus Pt)
    4) позволить увлечь себя, покориться, довериться ( rumoribus vulgi L)

    Латинско-русский словарь > circumago

  • 13 colligo

    I col-ligo, āvī, ātum, āre
    1) связывать ( manus C); перевязывать ( vulnera Su)
    2) соединять (hommes vinculo sermonis inter se C); скреплять ( uno ictu pilorum scuta Cs)
    3) задерживать (aliquem in Graecia C); сдерживать, умерять, останавливать ( impĕtum alicujus C)
    omne colligatum solvi potest C — всё, что связано, может распасться
    II col-ligo, lēgī, lēctum, ere [ lego I ]
    1)
    а) собирать (omnia praesegmina Pl; sarmenta virgultaque Cs; fructūs H; flores O; multa multorum facete dicta C); собирать, скручивать (capillos sparsos in nodum O; neta in globum Hier); собирать, укладывать
    c. sarcinas Sl (sarcinulas Pt, J) — укладывать свои пожитки, перен. готовиться уходить (уезжать)
    б) собирать, скоплять, накапливать (aquas Q, O; umorem C; pecuniam H); набирать (exercitus collectus ex senibus desperatis C); собирать, стягивать, сосредоточивать (milites, copias undique C; dispersos QC)
    se c. или colligi in arma V, Silприкрыться щитом
    se in spiram c. Vсвернуться (о змее)
    vertex apicem collectus in unum O — утёс, заканчивающийся единственным пиком
    2)
    а) подбирать (pallium Pl; togam M); поднимать ( librum elapsum PJ)
    c. arma (sc. navis) V — свернуть (убрать) паруса (= contrahere vela)
    3) содержать в себе, простираться, иметь протяжением ( sexaginta ducentos pedes PM)
    4) располагать в порядке, перебирать, излагать, перечислять (aliquos memoriter C; singula PJ)
    c. aliquid in artum PM — сжато изложить что-л.
    5) исчислять, определять ( intervalla siderum et mensuras solis ac terrae Q)
    6) сдерживать, останавливать ( amentes equos O)
    c. iram Sil (9, 477)подавлять (умерять) гнев (ср. 7.)
    7) приобретать, получать (robur V; vires ad agendum aliquid L); снискивать, стяжать (benevolentiam civium aliquā re C; famam clementiae L; auctoritatem Cs)
    c. iram H (iras VF) — разгневаться (ср. 6.)
    c. frigus Hозябнуть
    c. sitim V (Ge. 3, 327) — возбуждать жажду, но O (M. 5, 446) почувствовать жажду
    crudelitatis invidiam ex aliquā re c. C — навлечь на себя чём-л. упрёк в жестокости
    8) возвр.
    se c. C etc., c. animum T (animos L) или mentem O — приходить в себя, оправляться
    9) делать вывод, (умо)заключать (aliquid ex aliquā re, per aliquid и aliquā re Q etc.)
    os laesum esse ex dolore colligimus CC — боль свидетельствует нам, что кость повреждена

    Латинско-русский словарь > colligo

  • 14 defigo

    dē-fīgo, fīxī, fīxum, ere
    1) втыкать, вбивать, вколачивать (tigna, trabes, asseres in terra Cs; hastas tellure V)
    2) вонзать (sicam in corpore C; cultrum in corde L); пронзать, пригвождать
    3) укоренять, укреплять ( virtus altissimis radicibus defixa C); запечатлевать (d. aliquid in mente C)
    4) устремлять, вперять (d. oculos in aliquem O)
    defixo in terram vultu tacere VM — потупившись (понурив голову), молчать
    mentem orationemque in aliquā re d. C — посвятить чему-л. мысли и слова
    cucurbitulas d. CCпоставить банки
    6) приковать к месту, привести в оцепенение, поразить ( pavor omnium animos defixit L)
    7) культ. определить, незыблемо установить, объявить ( quae augur injusta defixerit C)
    8) проклинать (d. nomina cerā O) (проклятие состояло в том, что булавкой прокалывалось написанное на воске имя предаваемого проклятию)

    Латинско-русский словарь > defigo

  • 15 duro

    dūro, āvī, ātum, āre
    1) делать твёрдым, крепким, закалять ( hastas igne QC)
    d. ferrum ictibus PMковать железо
    duratur cortĭce pellis O — кожа твердеет, превращаясь в кору
    2) сгущать, замораживать ( undam in glaciem Tib)
    4) закалять, приучать к трудностям, воспитывать выносливость (d. se labore Cs; d. exercitum crebris expeditionibus VP); делать нечувствительным ( ad plāgas Q)
    5) выдерживать, переносить, выносить (d. quemvis laborem V)
    6) быть твёрдым, твердеть (solum d. coepit V)
    7) сохранять твёрдость, выдерживать, терпеть ( hiemem in castris L)
    8) длиться, продолжать существование, продолжаться (ad senectutem usque Q; corpus non durat post mortem Lcr)
    ad caedem duratura odia T — ненависть, которая не остановится перед убийством
    9) укореняться, становиться застарелым ( multa vitia durantur Q)
    10) тянуться, не прерываться ( colles durant T)
    11) оставаться, сидеть безвыходно (d. nequeo in aedibus Pl)

    Латинско-русский словарь > duro

  • 16 emitto

    ē-mitto, mīsī, missum, ere
    2) изгонять (aliquem ex domo, Catilinam oratione C)
    4) выпускать, отпускать на волю (aliquem e carcere и de carcere C; columbam Vr; aliquem extra januam Pt)
    e. aliquem sub jugum L — отпустить кого-л., пропустив предварительно под игом (см. jugum)
    e. scutum manu Csотбрасывать щит
    e. animam Pl, Nepскончаться
    7)
    б) испускать ( odorem PM); излучать ( radios PM)
    flumen e. QCдать начало реке (о горных потоках), но
    lacus emissus C — озеро, которому дан отток
    8) бросать, метать (hastas L; sagittas QC; fulmina C)

    Латинско-русский словарь > emitto

  • 17 hasta

    ae f.
    1) шест, жердь, кол, древко копья ( hastae duratae igne QC)
    h. graminea C — бамбук, бамбуковая палка
    2) преим. колющее или метательное копьё, дротик ( hastas jactare C)
    emĭnus hastis, commĭnus gladiis uti C — пользоваться для боя на расстоянии копьями, для ближнего боя — мечами
    hastam abjicere погов. C — бросить прочь копьё, т. е. пасть духом
    h. и h. pampinea V и h. de vitibus Calp — жезл Вакха, тирс
    5) (тж. h. venditionis C и h. publica Nep) публичные торги, аукцион
    vendere sub hastā L (hastae subjicere Su) — продавать с молотка (копьё, воткнутое в землю, служило знаком продажи с торгов)
    7) Priap = membrum virile

    Латинско-русский словарь > hasta

  • 18 hebeto

    āvī, ātum, āre [ hebeo ]
    1) делать тупым, притуплять (hastas L; перен. diutĭno torpōre hebetari Ap)
    2) ослаблять (aciem oculorum PM; mentem CC; vires rei publicae Just; ignavia corpus hebĕtat CC); умерять ( flammas O)
    3) затмевать, делать тусклым, бледным ( sidera O)

    Латинско-русский словарь > hebeto

  • 19 incutio

    in-cutio, cussī, cussum, ere [ quatio ]
    i. arietem muro Lтаранить стену
    imber grandinem incutiens QC — дождь, смешанный с градом
    2) метать, бросать, кидать, швырять (saxa, faces et hastas T)
    3) внушать, вселять (alicui terrorem C; pudorem H)
    i. alicui negotia H — наделать кому л. хлопот
    i. alicui errorem C — ввести кого-л. в заблуждение
    5) выкрикивать, криком сообщать (alicui foedum nuntium L)

    Латинско-русский словарь > incutio

  • 20 intexo

    in-texo, texuī, textum, ere
    1) воткать (aliquid alicui rei O, Hier); вплетать, переплетать ( scuta viminibus intexta Cs)
    2) вмешивать, примешивать, присоединять, сочетать (aliquid in causa C; laeta tristibus C; parva magnis C)
    3) приводить, вставлять ( fabulas C); цитировать ( Varronem C)
    4) проткать, заткать ( aliquid aliquā re)
    venae toto corpore intextae C — жилы, пронизывающие всё тело
    5) оплетать, обматывать, обвивать ( hastas foliis V)
    6) скреплять, соединять ( calamos cerā Calp)

    Латинско-русский словарь > intexo

См. также в других словарях:

  • Bharata Natyam — Indian dancer portraying a characteristic Nataraja pose Bharata Natyam or Chadhir Attam(Tamil: பரதநாட்டியம்), is a classical dance form from the South Indian state of Tamil Nadu, practiced predominantly in modern times by women. The dance is… …   Wikipedia

  • Bharatanatyam — ( ta. பரதநாட்டியம்),is a classical dance form originating in Tamil Naducite book | last = International Tamil Language Foundation|title = The Handbook of Tamil Culture and Heritiage| year = 2000| publisher = International Tamil Language… …   Wikipedia

  • Bharatanatyam — Saltar a navegación, búsqueda Bharatanatyam Bharatanatyam (tamil: பரதநாட்டியம் (paratanāṭṭiyam) es una danza clásica originaria de Tamil Nadu[ …   Wikipedia Español

  • HASTA — I. HASTA Regiae olim dignitatis insigne, Iustin. l. 43. c. 3. cuius traditione quoque feuda collata sunt, sicut posteri virga, festuca baculo prioris vice uti coepêre. Hinc et ferula camboca, pedum, baculus pastoralis, muneris insigne, quod non… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Orlong — Das, seltener der Orlong, war ein hinterindisches Flächen und Ackermaß. Auch auf der Insel Prince of Wales Island galt dieses Maß. Grundlage war ein Quadrat mit den Kantenlängen von 1 Orlong Längenmaß. Das Maß teilte man in 160 Hastas = 80 Yard… …   Deutsch Wikipedia

  • MILITES — I. MILITES Haeretici, qui alias Floriniani et Corpocratiani, sic dicti, quia de Militaribus fuerunt, Philastrius de Haeres. Part. 3. c. 10, II. MILITES qui aetate apud Romanos lecti, indicat Lex a Sempronio Graccho Tribuno Plebis lata: Ne quis… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Hasta (lanza) — Hasta (en plural hastae) es el término utilizado en latín para hacer referencia a una lanza utilizada para ensartar. Los primeros legionarios estaban equipados con hastae, y era esta arma el que daba el nombre a los soldados conocidos como… …   Wikipedia Español

  • SCEPTRUM — Regum insigne. Hoc initiô Hasta ruit, teste Iustino l. 43. c. 3. Ubi de Romulo loquens, ait: Per ea adhuc tempora Reges hastas pro diademata habebant, quas Graeci Sceptra dixêre. Nam et ab origine rerum, pro Diis immortalibus, Veteres hastas… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • пазуха — укр. пазуха, блр. пазуха, ст. слав. пазоуха κόλπος, μασχάλη (Супр.), болг. пазуха, пазува, пазва, сербохорв. па̏зухо пазуха, плечо , словен. pȃzduha, чеш., слвц., польск. раzuсhа. Обычно объясняют из *раz duха с приставкой *раz аналоrично паздер …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • Nakshatra — Nakshatras Ashvinī Bharanī Kṛttikā Rohinī Mrigashīra Ārdrā Punarvasu …   Wikipedia

  • Danda — may also refer to a staff or walking stick in India. In the Devanāgarī script, the danda (Sanskrit daṇḍa stick ) is a punctuation character. The glyph consists of a single vertical stroke. The character can be found at code point U+0964 (।) in… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»